Beaujolais est arrivé

"De nieuwe Beaujolais is er!", schreven de uitbaters van de Lyonese bistrots en bouchons vroeger al op de ruiten. De wijn werd met veel enthousiasme begroet door hun altijd dorstige gasten, die elke dag opnieuw het fijne stof uit de zijde- en textielfabrieken weg moesten spoelen.

Daarbij moet men zich bedenken dat de bistrothouders zichzelf van een voorraad Beaujolais voorzagen in vaten, die ze voor een jaar nodig hadden. In een tijd waarin de moderne methoden van vinificatie en opslag nog onbekend waren, ging de kwaliteit van de huiswijn in de loop van het jaar aanzienlijk achteruit en behoorde de frisse, fruitige aroma's al lang tot het verleden wanneer de nieuwe wijn arriveerde. Het is dan ook geen wonder dat zijn komst gevierd werd.

In 1968 beleefde de Primeur zijn grote doorbraak in Parijs. Vandaar begon hij langzamerhand de hele wereld te veroveren. Jarenlang leverden wijnhandelaren en kasteleins een hevige strijd om als eerste hun klanten de nieuwe Beaujolais te kunnen aanbieden, totdat wettelijk werd vastgelegd dat hij overal pas op de derde donderdag in november geschonken mag worden. Dat geldt ook voor de concurrenten van de andere Franse appellations, waar tegenover staat dat primeurs van landwijn exact een maand eerder in omloop gebracht mogen worden.

Het succes van de Beaujolais nouveau was enerzijds te danken aan een handjevol wijnboeren en wijnkenners, die zich met hart en ziel inzetten en anderzijds aan de grote vooruitgang in vinificatie en kelderinrichting. Door de gisting bij gecontroleerde temperatuur en de ononderbroken biologische afbraak van zuur behoudt de wijn zijn zuivere fruittonen en is hij altijd plezierig om te drinken.

Hoewel de wijnboeren van de Beaujolais en de Beaujolais-Villages dankzij de primeur snel aan hun geld komen, heeft dit succes ook zijn schaduwzijden. Inmiddels hebben veel consumenten het idee dat Beaujolais in het algemeen snel en tegen het eind van het jaar gedronken moet worden. Ze lijken volkomen vergeten te zijn dat de eigenlijke Beaujolais-wijnen, en vooral de Cru's, ten minste een jaar op fles horen te rijpen en dan een grotere verfijning bieden die een hogere prijs rechtvaardigen. (bron: Culinaria Frankrijk),


Al het nieuws